۱۳ آبان گواه اقتدار ایران/ ایران را ز شعب ابی‌طالب نترساتید

به گزارش بهجت خبر؛ آبان یادآور حوادث و وقایع مهمی در شکل گیری انقلاب اسلامی ایران و بیرون راندن استکبار یعنی آمریکا در تاریخ کشور است چراکه تاریخ در این روز گواه سه واقعه مهمی است که نقش بی‌نظیری در شکل‌گیری نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران داشته است.

آنگاه‌که ساواکیان رژیم شاه ملعون در شب ۱۳ آبان سال ۱۳۴۳ به منزل شخصیت مهم و تأثیر گزار مذهبی مردم حمله‌ور شده و پس از دستگیری، ایشان را به تهران منتقل و سپس با یک هواپیمای نظامی، به ترکیه تبعید کردند، نمی‌پنداشتند که این تصمیم سرآغاز هجرتی برای برپایی انقلابی اسلامی در جهان شده و تمام معادلات بین‌المللی و حتی نظریه‌پردازی در حوزه انقلاب را دگرگون می‌کند درواقع باید بگوییم به معنای واقعی، انقلابی جهانی شکل می‌گیرد.

یا در صبح روز ۱۳ آبان ۱۳۵۷ آنگاه‌که دانش آموزان، مدارس خود را تعطیل و به سمت دانشگاه تهران حرکت و گروه‌گروه داخل دانشگاه می‌شدند تا همراه با دانشجویان دیگر صدای اعتراض خود را به گوش همگان برسانند، نمی‌اندیشیدند که فهم و دانستن سن و سال نمی‌شناسد چراکه اگر در این صحنه‌ها دانش‌آموزان نقشی برای خود در نظر نمی‌گرفتند قطعاً تاریخ آنان را سرزنش نمی‌کرد اما باوجودی که سیل عظیم دانش آموزان، بانگِ اعتراضِ خود را فریاد می‌زد، ابتدا مأموران، چند گلوله گاز اشک‌آور در میان این موج خروشان پرتاب کرده تا جمعیت را متفرق کند، فهم و بصیرت انقلابی و اسلامی این نوجوانان بصیر موجب شد تا دانش آموزان درحالی‌که به‌سختی نفس می‌کشیدند، با صدایی رساتر فریاد «الله‌اکبر» سر داده و بر مواضع خود ایستادگی کنند، در این لحظه بود که مأموران برنتابیده و تیراندازی را آغاز کردند، چگونه تاریخ می‌تواند شهادت ۵۶ نفر شهید و صدها نفر مجروح این حادثه تلخ را فراموش کند؟ درصورتی‌که بعدازاین حادثه امام خمینی (ره) فرمودند: «عزیزان من صبور باشید که پیروزی نهایی نزدیک است و خدا با صابران است. ایران امروز جایگاه آزادگان است و من از این راه دور چشم امید به شما دوخته‌ام…و صدای آزادی‌خواهی شما را به گوش همگان می‌رسانم.»

و اما اراده انقلابی مردم ایران برای بیرون راندن قدرتی پوشالی و جهان خوار از سرزمین مقدس ایران که مرزهای پرگوهرش تاب تحمل این خوی استعمار گری و چپاول گری با خون‌بهای مردم مستضعف عالم را نداشت، به پا خواست و در ابتدای انقلاب اسلامی ایران و در زمان حکومت موقت، باهدف وادار کردن آمریکا به استرداد اموال ملت ایران تصمیم به اشغال سفارتخانه آمریکا کرده و با یک راهپیمایی مؤثر تا سفارت آمریکا، علی‌رغم مقاومت محافظین و آمریکایی‌ها سفارت را به تصرف درآوردند، اگرچه در این هنگام آمریکایی‌ها بسیاری از اسناد و مدارک را نابود کردند اما بعد از ورود دانشجویان و جلوگیری از نابودی مابقی اسناد، باقی‌مانده اسناد جاسوسی و غارتگری سفارت آمریکا در ایران را چاپ و در دید همگان قراردادند بنابراین به‌محض انتشار این حادثه، بسیاری از مردم باخشم به حمایت از این حرکت دانشجویان جلوی سفارت‌خانه تجمع کرده و حضرت امام خمینی (ره) در پیامی این اقدام را انقلاب دوم و پررنگ‌تر از انقلاب اول نامیدند تا پاسخی محکم و قاطع بر بسیاری از بدخواهان انقلاب اسلامی داده باشند.

آبان به‌خصوص سیزدهمین روز آن برای تاریخ ایران، پر است از ساختن حادثه‌ای جدید برای آینده ایران به‌عنوان تاریخ گذشته، آنکه امروزِ ما را تشکیل می‌دهد، چراکه باوجود تفکر بسیاری از صاحب‌نظران داخلی که گرایش به تفکر غربی دارند راه برون‌رفت مشکلات ایران اسلامی تعامل و گفتگو با آمریکا بود و باوجوداینکه بارها از خوش‌بین نبودن این تعامل شنیده و یا از دلواپسی مخالفان تعامل گلایه‌مند می‌شدند اما امروز نتیجه گرفتند که آمریکا و خوی استکباری و استعماری آن با تغییر کردن روسای جمهورش تغییر نکرده و به‌صورت خطی روبه‌جلو پیش می‌رود و همواره ایران اسلامی در مقابل حسن وعده‌های خود، خلف وعده می‌بیند.

سؤال اینجاست ملت ایران که در طول تاریخ شاهد تجاوز، جنگ، بی‌حرمتی و جنایت از جانب قدرت پوشالی دنیا یعنی آمریکا بوده و هنوز هم آن را با چشم می‌بیند می‌تواند چشم بر همه این بدعهدی‌ها و خون‌های به‌ناحق ریخته شده در ایران بربندد و مانند برخی از کشورهایی که به گاو شیرده معروف هستند در مقابل زیاده‌خواهی‌های طرف جسور ایستادگی نکند؟

مگر می‌توان مدال شجاعت آمریکایی‌ها به مقام نظامی آن کشور به خاطر شهادت عزیزان بی‌گناهمان در آسمان خلیج همیشگی فارس را نادیده گرفت و باوجود عدم برائت آن‌ها از این جنایات با سیاست‌های نرم و سازش‌کارانه عزت مردم و کشور ایران را حفظ کرد؟

چگونه می‌توان از این جسارت وقیحانه آمریکایی‌ها نسبت به ایران با برچسب حامی تروریسم به‌راحتی گذشت؟ کشوری که خود قربانی تروریسم است و با تروریسم مبارزه کرده اما به‌عنوان حامی تروریسم در مهندسی رسانه‌ای معرفی شود، آیا حقیقتاً می‌توان بر همه این جسارت‌ها پشت پا زد و به‌راحتی استقلال کشور را فدای بازی سیاسی در نظام بین‌الملل نمود؟

خیر ملت ایران جنایت‌های بی‌بدیل آمریکایی‌ها را «نه فراموش می‌کند و نه می‌بخشد» و با صدایی رسا بانگ مرگ بر آمریکا را در جهان طنین‌انداز می‌کند تا آنان که باید بشنوند، بشنوند و آن آنکه باید عبرت بگیرند به‌خوبی درس بگیرند.

آمریکایی‌ها خوب می‌دانند اما کاش به رئیس جمهورفعلی و آینده آمریکا هم می‌آموختند که ملت ایران درس آموخته مکتب امامی است که تحریم آب را با دردناک‌ترین شرایط تحمل کرده و عزت را بر ذلت ترجیح داده است.

آمریکایی‌ها خوب می‌دانند ملت غیور ایران اسلامی با درس‌آموزی از قیام عاشورا، از کفن‌پوش شدن خود و جوانانشان ابایی نداشته چراکه از مقتدایشان حسین (ع) آموختند که می‌توان شهید شد اما تا همیشه تاریخ زنده ماند.

آنان خوب می‌دانند ایرانی‌ها خود را امت رسول‌الله (ص) می‌دانند و با جریان شعب ابی‌طالب خوب آشنا هستند، حقیقتاً ملت عزتمند ایران اسلامی را از چه می‌ترسانند؟

آمریکایی‌ها امروز به‌اندازه‌ای از اقتدار ایران اسلامی بیم دارند که انگار گل به خودی زده و گرد تحریم به‌صورت خودشان نشسته نه ملت ایران، انقلابی که با خون فرزندان غیرتمند این مرزوبوم جوانه‌زده، یاوه‌گویی‌هایشان را نابود کرده و تسهیل‌کننده وعده انقلابی پیر جماران خمینی کبیر خواهد بود تا حساب کار به دست قدرت‌های پوشالی نظام بین‌الملل قرار بگیرد.

انتهای