کاش قلب هیچ کارخانه ای از تپش باز نماند

به گزارش بهجت خبر؛ هفته کار و کارگر، بهانه‌ای برای رفع مشکل است نه صرف تبریک و دست‌مریزاد گفتن به این قشر زحمتکش! قشری که تاریخ شرمنده دست های پینه بسته و عرق پر افتخار جبینشان است

شرمنده ایم،از بیکاری کارگران که صورت‌های رنجور و دستهای پینه بسته شان؛ روزی، زندگیشان را به دشواری تامین می‌کرد و امروز با همان دست های پینه بسته، شرمسارند.شرمنده ،برای نچرخیدنِ چرخ‌هایِ کارخانه هایِ تولیدی که روزی می چرخاند چرخه اقتصاد خانواده ها را .

ای کارگر سپید سیرت! با نگاه آسمانی می نویسم،پیامبر بزرگ آیین آسمانی ما، هیچگاه دست وکیل و وزیری را نبوسید مگر دستان پرتوان تو ای کارگر آسمانی این مرز پر گهر! ‌نمیدانم شبها از گرمی دستان فرزندانت خوشنودی یا از خالی بودن شکم هایشان غمگین،اما بدان هر لحظه به یادت میسوزم و با خرید کالای ایرانی، با هر کیفیتی، قدمی برای بهبود این وضعیت برمیدارم.

آنقدر به تولید داخلی کشور اعتماد می‌کنم تا صاحبانِ چرخاننده ی چرخهایِ کارخانه ها، مجبور شوند در بازار رقابت، بهترین‌ها را با دستان پرتوان تو کارگر غیرتمند ایرانی روانه بازار کنند. قطعاً دلت از این روز خشنود نیست چرا که شرمنده ای از روی همسرت که پا به پایت سرخ کرد صورت نازنینش را.

غیرتمند! بزرگداشت در یک روز کم است، تو همیشه  شایسته تقدیری، چرا که هر لحظه مانند سرباز جان برکف، قلبت برای چرخیدنِ کارخانه های تولیدی می‌تپد، کاش قلب هیچ کارخانه از تپش باز نماند، چراکه  می‌دانم ایستادن قلب آن؛ قلب و جانت را باز می‌ستاند، صبور باش و به اراده ملت، مومن بمان؛قطعاً روزی به دستانت اعتماد خواهند کرد، پس تا آن روز برقرار بمان سرباز میهنم.

انتهای پیام